Την ώρα που όλοι μιλούσαν για τις λεσβιακές σκηνές στην ταινία «Η ζωή της Αντέλ», η ελληνικής καταγωγής ηθοποιός Αντέλ Εξαρχόπουλος φωτογραφιζόταν αγκαλιά με την συμπρωταγωνίστριά της Λέα Σεϊντού, εξάπτοντας τη φαντασία. Η γαλλίδα ηθοποιός ποντάρει στην ταινία αυτή, καθώς πρόκειται για τον πρώτο της μεγάλο ρόλο. Αν και έχει ήδη εμφανίσεις σε ταινίες στο βιογραφικό της – όπως «Το άστρο του φόβου» με τον Ζαν Ρενό.
Στην ταινία του Αμπντελατίφ Κεσίς (γνωστός και από την «Μαύρη Αφροδίτη») η Εξαρχόπουλος υποδύεται μια έφηβη η οποία αναζητώντας την ερωτική της ταυτότητα, συνειδητοποιεί ότι είναι ομοφυλόφιλη.
Οι ερωτικές σκηνές της ίδιας με τη Σεϊντού προκαλούν τους θεατές της πιο ερωτικής, όπως σχολιάζουν οι κριτικοί, ταινίας του φετινού Φεστιβάλ των Καννών. Η πρώτη σκηνή αυτού του τρίωρου λεσβιακού έπους με τον τίτλο «La Vie D’ Adele» (Η ζωή της Αντέλ) και σκηνοθέτη τον αίλουρο και επιδέξιο film maker Γαλλοτυνήσιο Αμπντελατίφ Κεσίς, δαρκεί σχεδόν δέκα ολόκληρα λεπτά. Όπου ο φακός καρφωμένος στα γυμνά κορμιά να περιγράφει τα πάντα αναλυτικά. Επεξηγηματικά. Με όλες τις καυτές λεπτομέρειες.
Επακολουθεί δεύτερη δεκάλεπτη «συνάντηση». Το ίδιο καυτή. Το ίδιο επεξηγηματική. Το ίδιο αναλυτική. Με κολλημένα τα αιδοία. Το ένα να τρίβεται με ορμή πάνω στο άλλο. Σα να θέλει να διεισδύσει το ένα μέσα στο άλλο. Και μετά το πασίγνωστο 69. Απίστευτο.
Ποτέ μα ποτέ σε κανένα φεστιβάλ δεν υπήρξαν τέτοιες αναλυτικές, λεσβιακές περιγραφές.
Τόσο αναλυτικές. Τόσο σαρκικές. Τόσο αληθινές. Σαν ντοκιμαντέρ. Έτσι ακριβώς. Γιατί όταν στη συνέχεια η Εμμά (Λέα Σειντούξ, κουκλάρα με απίστευτη ηθυπάθεια αυτή) εγκαταλείπει την Αντέλ (Exarchopoulos), συντρίβεται, θρυμματίζεται, καταρρέει και με βλέμμα φευγάτο, φλερτάρει με την αυτοκτονία.
Οι ερωτικές σκηνές της ίδιας με τη Σεϊντού προκαλούν τους θεατές της πιο ερωτικής, όπως σχολιάζουν οι κριτικοί, ταινίας του φετινού Φεστιβάλ των Καννών. Η πρώτη σκηνή αυτού του τρίωρου λεσβιακού έπους με τον τίτλο «La Vie D’ Adele» (Η ζωή της Αντέλ) και σκηνοθέτη τον αίλουρο και επιδέξιο film maker Γαλλοτυνήσιο Αμπντελατίφ Κεσίς, δαρκεί σχεδόν δέκα ολόκληρα λεπτά. Όπου ο φακός καρφωμένος στα γυμνά κορμιά να περιγράφει τα πάντα αναλυτικά. Επεξηγηματικά. Με όλες τις καυτές λεπτομέρειες.
Επακολουθεί δεύτερη δεκάλεπτη «συνάντηση». Το ίδιο καυτή. Το ίδιο επεξηγηματική. Το ίδιο αναλυτική. Με κολλημένα τα αιδοία. Το ένα να τρίβεται με ορμή πάνω στο άλλο. Σα να θέλει να διεισδύσει το ένα μέσα στο άλλο. Και μετά το πασίγνωστο 69. Απίστευτο.
Ποτέ μα ποτέ σε κανένα φεστιβάλ δεν υπήρξαν τέτοιες αναλυτικές, λεσβιακές περιγραφές.
Τόσο αναλυτικές. Τόσο σαρκικές. Τόσο αληθινές. Σαν ντοκιμαντέρ. Έτσι ακριβώς. Γιατί όταν στη συνέχεια η Εμμά (Λέα Σειντούξ, κουκλάρα με απίστευτη ηθυπάθεια αυτή) εγκαταλείπει την Αντέλ (Exarchopoulos), συντρίβεται, θρυμματίζεται, καταρρέει και με βλέμμα φευγάτο, φλερτάρει με την αυτοκτονία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου