Με αφορμή ''Τα Παραπονεμένα'' του που βρέθηκαν σε παλαιοπωλείο-Ο ηθοποιός Νικήτας Πλατής (1912 - 1984) υπήρξε από τις πιο αναγνωρίσιμες κωμικές φάτσες του παλιού ελληνικού κινηματογράφου με κορυφαία τη συμμετοχή του στην ταινία Ο φίλος μου ο Λευτεράκης - εκεί υποδυόταν τον τρόφιμο της ψυχιατρικής κλινικής που ήθελε να κάνει στον Ντίνο Ηλιόπουλο την εγχείρηση πάνω από τα ρούχα...
Παρ' όλο το ολίγον spooky παρουσιαστικό του στην εν λόγω κωμωδία, λέγεται πως ο Πλατής υπήρξε ένας γοητευτικός άνδρας στα νιάτα του και μεγάλος γυναικοκατακτητής. Δε νομίζω να ασχολούμουν με την περίπτωση του αν δεν έπεφτε πριν λίγες μέρες στα χέρια μου το βιβλίο του με τίτλο Τα Παραπονεμένα, το οποίο είχε κυκλοφορήσει στα 1982 πιθανώς με έξοδα του ίδιου του ηθοποιού και συγγραφέα, όχι δηλαδή από κάποιον κραταιό εκδοτικό οίκο της εποχής.
[O Νικήτας Πλατής με τη Ζωή Λάσκαρη στην ταινία "Τέντυ μπόι αγάπη μου"]
Παραπονεμένα είχε ονομάσει ο Πλατής τα στιχουργήματα του που δεν έτυχαν μελοποιήσεων από τότε που ξεκίνησε να γράφει στο χώρο της επιθεώρησης. Απευθυνόμενος μάλιστα, στον πρόλογο του βιβλίου, σε ''όσους βρίσκονται στο χώρο του τραγουδιού'', αφού εκφράζει μία πικρία γι' αυτούς που ''έχουν περιφράξει το τραγούδι με αγκαθωτά συρματοπλέγματα και ανοίγουν το πορτάκι μόνο όπου αυτοί θέλουν'', δηλώνει πολύ ευτυχής σε περίπτωση που κάποιος διαβάσει τα πονήματα του και ενδιαφερθεί. Χαρακτηριστικά δίνει επίσης τα τηλέφωνα και τη διεύθυνση του για την επαφή ''με τους καλύτερους οικονομικούς όρους''! Αφελής; Ίσως. Γραφικός; Δε θα τό'λεγα. Μάλλον ένας ατόφιος λαϊκός καλλιτέχνης ήταν ο Πλατής!
Το βιβλίο κλείνει με την εξής παρατήρηση του συγγραφέα: ''Τι θα χάσουμε να τά'χουμε καλά με το Θεό; Αφού υπάρχει!!!'', ενώ λίγο πριν εξιστορεί ένα παιδικό του βίωμα από τη γενέτειρα του, την Αμοργό, με ήρωες έναν άθεο κομμουνιστή και έναν μεγαλόψυχο παπά. Σαν χιουμοριστική ιστορία του συντηρητικού Ψαθά διαβάζεται το συγκεκριμένο story.
Απ' την άλλη, υπάρχει και η διαβόητη συνέντευξη του Στυλιανού Παττακού, στην οποία ο χουντικός πρωτεργάτης τοποθέτησε τον Νικήτα Πλατή μαζί με τη Βουγιουκλάκη, τη Λάσκαρη, τον Βουτσά, τον Παπαγιαννόπουλο, τη Μοσχολιού, τον Μπιθικώτση, τον Ζαμπέτα και πολλούς άλλους, μεταξύ των Ελλήνων καλλιτεχνών που υποστήριξαν σθεναρά την Επανάσταση της 21ης Απριλίου του ΄67!
Ο Πλατής, τέλος, πάλι στον πρόλογο του βιβλίου, εξηγεί πως σκέφτηκε να γράψει, μια και η παύση του θρυλικού σήριαλ Μεθοριακός Σταθμός, που τον έβαζε κάθε Τετάρτη στα σπίτια 2.000.878 Ελλήνων, τον έριξε σε απραξία και μελαγχολία. Σεβαστό...
Σε ότι αφορά τα στιχουργήματα του, ομολογουμένως δε λένε και τίποτα συγκριτικά με τα δεδομένα της σύγχρονης ποίησης - στιχουργικής, στέκονται όμως σα ντοκουμέντα μιας αγνής naive Ελλάδας από την τρίτη δεκαετία του 20ου αι. και μετά.
Εξαιρούνται κάποια που έγιναν τραγούδια για πλακιώτικες κρασοκατανύξεις (ένα απ' αυτά, το Φέρτε κρασί, έχω την εντύπωση ότι τραγουδήθηκε από τον Ορέστη Μακρή στην οπερέτα Όταν μιλούν τα νιάτα), καθώς και ένα άλλο, αυτοβιογραφικού τύπου, αφιερωμένο στην πρώτη του, αυστηρή μάλλον, σύζυγο.
Το ποίημα - τραγούδι του Πλατή με τίτλο Αγγελική πάει ως εξής:
Γυναίκα μου Αγγελική/ έχεις ψυχή αγγελική/ και δεν ξεχνώ που μ' έσωσες/ σε κάποια κλινική. Με έχεις πάντα καθαρό/ σα νά'μαι πρίγκιπας σου/ παρ' όλα τα απαίσια/ φριχτά αρθριτικά σου. Γι' αυτό κι εγώ σε έγραψα/ σε δίκαιο κατάστιχο/ ότι κι αν έχω στη ζωή/ δικά σου θε να γίνουνε/ όταν με πιάσει λάστιχο. Μα μες τα τόσα σου καλά/ έχεις κι ένα κακό/ όχι γι' άλλους μα για με, είναι προσωπικό/ ποτέ δε σ' αρσε η ζωγραφική μου/ ακόμα και στο θέατρο/ σκληρή μού'κανες κριτική στην υποκριτική μου. Αν πεις για τα τραγούδια μου/ τα Παραπονεμένα δηλαδή/ δεν τ' άφησες ν' ανθίσουνε/ και σε χλωρό κλαρί. Τόσο καιρό δε μίλαγα/ γιατί δεν το συνήθιζα/ να σε κακοκαρδίζω/ μα ήρθε η ώρα να στο πω/ για να σ' εκδικηθώ/ ΕΤΟΥΤΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΜΟΥ/ ΣΕ ΣΕΝΑ ΤΟ ΧΑΡΙΖΩ.
Κανονική ψυχανάλυση δια του χιούμορ, έτσι;
[Με τη Ρένα Βλαχοπούλου στη Χαρτοπαίχτρα.]
Πέραν όλων αυτών, τα Παραπονεμένα όνομα και πράγμα του Πλατή χρήζουν και ερευνητικής σημασίας, εφόσον περιέχουν ακόμη τις σημειώσεις του για όλα τα έργα - επιθεωρήσεις κυρίως - που έγραψε ο ίδιος και έπαιξε από το 1928 σε νεαρότατη ηλικία.
Το βιβλίο κυκλοφόρησε, όπως είπαμε, το 1982. Δύο χρόνια μετά, στις 14 Νοεμβρίου του 1984, ο Νικήτας Πλατής θα έφευγε από τη ζωή ξαφνικά, την ώρα που έβλεπε τηλεόραση, σε ηλικία 72 ετών. Τον Δεκέμβριο του 1989, θα τον ακολουθούσε και η δεύτερη σύζυγος του, η ηθοποιός Γκόλφω Μπίνη, σε ηλικία 85 ετών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου