30 εικόνες απο την διαδικασία δημιουργίας του νέου του έργου στον Κολωνό
Τους χώρους του 58ου Δημοτικού Σχολείου Αθηνών που βρίσκεται στον Κολωνό ζωγράφισε ο ζωγράφος Φίκος. Γράφει στο LIFO για το έργο του..
Όλοι θαυμάζουμε τη λαμπρότητα των αρχαίων πολιτισμών. Πηγαίνουμε σε μουσεία, βλέπουμε ντοκιμαντέρ, διαβάζουμε βιβλία. Τι είναι όμως αυτό για το οποίο τους θαυμάζουμε πιο πολύ; Κατά τη γνώμη μου είναι η Τέχνη, η οποία ενυπήρχε σε κάθε στιγμή της ζωής των αρχαίων, από τη γέννηση έως τον -με τέχνη κοσμημένο- τάφο.
Τέχνη που δεν αποτελούσε μέσο αυτοέκφρασης του εκάστοτε καλλιτέχνη, αλλά σημαντικό παράγοντα διαμόρφωσης ήθους της κοινωνίας με χαρακτήρα ιστοριογραφικό και διδακτικό. Όταν μου ζήτησαν να ζωγραφίσω το μεγάλο τοίχο του 58ου Δημοτικού Σχολείου Αθηνών, δέχτηκα με έναν όρο. Να αναλάβω την εξ ολοκλήρου εικαστική αναδιαμόρφωση του προαυλίου χώρου.
Διέκρινα στην πρόταση αυτή μια ευκαιρία να υλοποιήσω το όραμα μου για μια -έστω και σε μικρή κλίμακα- αναβίωση όχι της αρχαίας τέχνης, αλλά της φιλοσοφίας που την διέπει. Έτσι, στο πνεύμα αυτό, επέλεξα θέματα τα οποία προέρχονται κυρίως από μύθους του ελληνικού πολιτισμού και διδάσκουν αρχές όπως η εντιμότητα, η θέληση για μάθηση και η συλλογικότητα.
Ο θεός Ερμής ήταν σύμφωνα με τη μυθολογία ο πρώτος δάσκαλος του ανθρωπίνου γένους και αυτός οποίος έδωσε το αλφάβητο στους Έλληνες (το οποίο σε μορφή μοτίβου διακοσμεί έναν από τους τοίχους του προαυλίου).
Στον αντικρινό τοίχο ο συγγράφων Αίσωπος μας παρουσιάζει το διδακτικό του μύθο "Ο Γεωργός και τα Παιδιά του" ενώ από την εικονογράφηση δε θα μπορούσε να λείπει ένα παραδοσιακό παραμύθι ("Το Περιστέρι και το Μυρμήγκι") αλλά και μια πιο δημοφιλής ιστορία, όπως αυτή της Κοκκινοσκουφίτσας, η οποία μάλιστα παρουσιάζεται παραλλαγμένη, θέλοντας αυτήν και το λύκο συμφιλιωμένους.
Τέλος, το πέρασμα από τη μια σύνθεση στην άλλη γίνεται μέσω πετούμενων μελισσών, οι οποίες λειτουργούν ως σύμβολο εργατικότητας και κοινωνικοποίησης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου