Τη μοναδική γεωλογία του πλανήτη-νάνου Πλούτωνα επισημαίνουν επιστήμονες που μελετούν τα στοιχεία που εξακολουθεί να στέλνει στη Γη το μη επανδρωμένο σκάφος New Horizons της NASA..
Η νέα έρευνα με επικεφαλής τον Άλαν Στερν που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Science παρέχει αναλυτικά στοιχεία για τις διαστάσεις του Πλούτωνα και των δορυφόρων του:
Μετρήθηκε για πρώτη φορά η ακτίνα του Πλούτωνα στα 1.187 χιλιόμετρα (συν/πλην 4 χλμ), ενώ η πυκνότητά του είναι 1.860 κιλά ανά κυβικό μέτρο.
Ο μεγαλύτερος δορυφόρος του, ο Χάρων, έχει ακτίνα 606 χιλιόμετρα (συν/πλην 3 χλμ.) και πυκνότητα 1.702 κιλά ανά κυβικό μέτρο, αλλά έχει τη μισή φωτεινότητα του Πλούτωνα. Ο Χάρων διαθέτει ένα πολύ μεγάλο σύστημα φαραγγιών μήκους άνω των 1.000 χιλιομέτρων.
Όσον αφορά τους μικρότερους δορυφόρους, η Νυξ -που διαθέτει έναν περίεργο μεγάλο κόκκινο κρατήρα- έχει διαστάσεις 54 επί 41 επί 36 χιλιόμετρα, η Ύδρα 43 επί 33 χλμ., ενώ ο Κέρβερος και η Στυξ είναι αρκετά μικρότεροι, αλλά τα ακριβή στοιχεία γι” αυτούς δεν έχουν φθάσει ακόμη στη Γη. Όλα τα μικρά φεγγάρια έχουν φωτεινές επιφάνειες και πιθανώς διαθέτουν νερό σε μορφή πάγου.
Η πίεση στην επιφάνεια του Πλούτωνα είναι μόλις το 1/100.000 της πίεσης που επικρατεί στη Γη, παρόλα αυτά είναι μεγαλύτερη από την ατμοσφαιρική πίεση στη Σελήνη ή στον Ερμή. Η αραιή και πλούσια σε υδρογονάνθρακες ατμόσφαιρα του Πλούτωνα φθάνει σε ύψος έως 300 χλμ. από την επιφάνειά του.
Πάνω στον Πλούτωνα, μεταξύ άλλων, έχουν εντοπισθεί κινούμενοι παγετώνες από άζωτο, μεθάνιο και διοξείδιο του άνθρακα, καθώς επίσης παγωμένα βουνά με ύψος έως τριών χιλιομέτρων, βάραθρα μήκους έως 600 χλμ. και μεγάλες φωτεινές πεδιάδες, με κυριότερες την χωρίς κρατήρες πεδιάδα «Σπούτνικ» και την γεμάτη κρατήρες περιοχή «Κθούλου».
Μάλιστα, τα βουνά δεν αποκλείεται στην πραγματικότητα να είναι παγόβουνα, που πλέον σε μια θάλασσα παγωμένου αζώτου.
Ο πλανήτης-νάνος χρειάζεται 248 γήινα χρόνια για να κάνει μια πλήρη περιφορά γύρω από τον Ήλιο (το πλουτώνειο έτος), χαρακτηρίζεται από ενεργή γεωλογική δραστηριότητα, η οποία πιθανώς τροφοδοτείται από την θερμότητα που γεννά η έκλυση ραδιενεργών στοιχείων από τα πετρώματα στο υπέδαφός του. Ίσως γι” αυτό, οι επιφανειακοί πάγοι του φαίνονται πολύ μαλακοί, κάτι μοναδικό στο ηλιακό μας σύστημα.
Το «New Horizons» -μια αποστολή με κόστος 720 εκατ. δολάρια- έφθασε στις 14 Ιουλίου στο κοντινότερο σημείο από τον Πλούτωνα σε απόσταση 13.691 χλμ.
Τώρα συνεχίζει το ταξίδι του στις εσχατιές του ηλιακού συστήματος, με κατεύθυνση τη ζώνη Κάιπερ, σε απόσταση πέντε δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων από τη Γη.
Ο νέος στόχος του σκάφους είναι το ουράνιο σώμα 2014MU69, διαμέτρου 48 χιλιομέτρων, και η ημερομηνία προσέγγισής του είναι ο Ιανουάριος 2019.
More #PlutoFlyby images!! This is #Charon, Up Close.
http://t.co/B8XuiJflcC pic.twitter.com/Qfs9ICnDO5
— NASA New Horizons (@NASANewHorizons) Οκτώβριος 16, 2015
— NH PROCESSED IMAGES (@NewHorizonsIMG) Οκτώβριος 16, 2015
#Pluto, weird in a good way? What's behind those puzzling patterns and pits? http://t.co/uZlVQeeVJm pic.twitter.com/2jxJRXQl8M
— NASA New Horizons (@NASANewHorizons) Οκτώβριος 16, 2015
3D crescent Pluto
Check HD video here: https://t.co/IsWsCXQeB8
#NewHorizons #Pluto #NASA pic.twitter.com/QYJp6zloqM
— NH PROCESSED IMAGES (@NewHorizonsIMG) Οκτώβριος 15, 2015
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου