Περπατήσαμε μονοπάτια σε πάρκα που ισορροπούν πάνω σε στέγες κτιρίων. Ακούσαμε τριζόνια στην καρδιά της Αθήνας. Πήγαμε στο ΚΠΙΣΝ και γυρίσαμε ενθουσιασμένοι...
«Σαν να μην είσαι στην Ελλάδα». Αυτό θα ακούσεις πιο συχνά τον κόσμο να λέει περιγράφοντας το ΚΠΙΣΝ. Και θα σου φαίνεται υπερβολικό, μέχρι να το επισκεφθείς κι εσύ και να διαπιστώσεις πως δεν είναι. Καθόλου.
Το πρώτο πράγμα που θα αντικρίσεις, αμέσως μετά την στροφή του παλιού Ιπποδρόμου στο Δέλτα του Φαλήρου και τον κυκλικό κόμβο με τα δεντροφυτεμένα τοιχία που γράφουν με γιγαντιαία σκαλιστά γράμματα «Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος», είναι το κανάλι: Με κόσμο, πολύ κόσμο, να βολτάρει στις δύο όχθες του, παρέες να στρώνουν πικνίκ κάτω από τα δέντρα της εσπλανάδας, μουσικές να απλώνονται πάνω από τις κερκίδες του και πιτσιρίκια να παίζουν γύρω τους. Κάπου εκεί διαλύεται κάθε προκατάληψη περί υπερβολής της παρομοίωσης «σαν να μην είσαι στην Ελλάδα». Αλλά έχει κι άλλο.
Ένα πάρκο που ακροβατεί στη στέγη
Το αριστουργηματικό πάρκο που σχεδίασε, μαζί με τα κτίρια του ΚΠΙΣΝ, ο Renzo Piano (αρχιτέκτονας, μεταξύ άλλων, και του Κέντρου Pompidou στο Παρίσι) απλώνεται σε 210.000 τετραγωνικά μέτρα –κι αυτό δεν είναι το εντυπωσιακότερο χαρακτηριστικό του.
Ο Μεσογειακός Κήπος, με τις ελιές που το βράδυ φωτίζονται μαγικά, τα χωμάτινα μονοπάτια και τα παρτέρια, ξεκινά ουσιαστικά από τις οροφές των κτιρίων και κατηφορίζει σταδιακά, τόσο ομαλά ώστε να μην αντιλαμβάνεσαι κάθε φορά πού ακριβώς βρίσκεσαι –αν, ας πούμε, περπατάς στη στέγη ενός κτιρίου ή κατηφορίζεις ένα χωμάτινο λοφάκι ή περπατάς ένα μονοπάτι που δίνει την εντύπωση πως αν συνέχιζες ευθεία θα κατέληγες καρφί στην Ακρόπολη.
Θα το συνειδητοποιήσεις σκαρφαλώνοντας στον Φάρο, το ψηλότερο σημείο των δύο εντυπωσιακών γυάλινων κτιρίων, κάτω από το περιθρύλητο ενεργειακό στέγαστρο που είναι εμπνευσμένο από πανί ιστιοφόρου. Από εδώ πάνω φαίνονται ξεκάθαρα τα πάντα: Το υδάτινο κανάλι που λίγο ακόμα και θα ακουμπούσε στην θάλασσα, η θάλασσα, η Ακρόπολη, ο Λυκαβηττός, το μεγαλειώδες χάος της Αθήνας, ο λόφος της Καστέλας και το εύρημα ενός υπέροχου, γιγάντιου πάρκου που ακροβατεί πάνω στις στέγες των γυάλινων κτιρίων, ακυρώνοντας με μία κίνηση ματ όλα τα ψευτοδιλήμματα περί φύσης και πόλης, τεχνητών και φυσικών υλικών, και πολιτισμών που καταστρέφουν φυσικά περιβάλλοντα. Την τελευταία αμφιβολία την διαλύουν τα τριζόνια που βρήκαν στο πάρκο το νέο τους αθηναϊκό καταφύγιο, και του έδωσαν σε αντάλλαγμα το τέλειο soundtrack για τις νυχτερινές μας περιπλανήσεις.
Περπατώ εις το πάρκο…
…Κάτω από φουντωτά δέντρα, ανάμεσα σε παρτέρια, πλάι σε φώτα τοποθετημένα χαμηλά ώστε αφενός να μην ενοχλούν την φύση και αφετέρου να δημιουργούν ατμόσφαιρα μαγική –που αφήνει, ω του θαύματος, τα αστέρια να φανούν. Καταλήγοντας κάθε τόσο σε έναν κήπο, σαν τον Μουσικό, με τα πλακάκια του που βγάζουν ήχους ξυλόφωνου κάθε φορά που πιτσιρίκια και μεγάλοι χοροπηδούν επάνω τους ενθουσιασμένοι με τις αυτοσχέδιες μελωδίες τους. Μετά είναι και τα σιντριβάνια, ένα επίπεδο πιο κάτω από τις κερκίδες που τα αγκαλιάζουν, και χωρίς την κλασική «λιμνούλα», να σε προκαλούν να σταθείς ανάμεσά τους και να τσαλαβουτήξεις στα νερά τους, όπως κάνουν ενθουσιασμένα τα παιδιά.
Κι ύστερα, ο στίβος, ο λαβύρινθος και τα υπαίθρια όργανα γυμναστικής, που λίγη σχέση έχουν με αυτό που σκέφτεσαι όταν ακούς για «υπαίθρια όργανα γυμναστικής» σε κάποιο πάρκο. Και η παιδική χαρά, με τα παιχνίδια της φτιαγμένα από φυσικά υλικά, να μοιάζει κι αυτή ένα μικρό αρχιτεκτονικό αριστούργημα –δεν έχει ανοίξει ακόμα, αναμένει την έγκριση του Δημοσίου για την καταλληλότητά της.
Η πραγματική αποκάλυψη, όμως, είναι το Ξέφωτο, ένα πάρκο μέσα στο πάρκο, στρωμένο με γκαζόν, που φιλοξενεί το υπέροχο θερινό σινεμά του πάρκου το οποίο προβάλλει δωρεάν (όπως δωρεάν είναι τα πάντα εδώ) ταινίες κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή. Απλώνεις την ψάθα ή την κουβερτούλα σου, ή απλά ξαπλώνεις στο γκαζόν (που έχει λίγη υγρασία Σεπτέμβρη μήνα, η αλήθεια να λέγεται) και απολαμβάνεις ταινία και έναστρο ουρανό. Στο Ξέφωτο στήνεται, επίσης, η μεγάλη σκηνή για τις συναυλίες που φιλοξενούνται στο πάρκο –αναλυτικό πρόγραμμα όλου του Σεπτεμβρίου θα βρείτε εδώ.
Κατά τα λοιπά: Ξεναγήσεις στο ΚΠΙΣΝ πραγματοποιούνται καθημερινά. Τα δύο κτίρια θα στεγάσουν πολύ σύντομα την Εθνική Βιβλιοθήκη και τη Λυρική Σκηνή. Το Πάρκο είναι ανοιχτό κάθε μέρα από τις 6.00 το πρωί ως τα Μεσάνυχτα. Μαθήματα ιστιοπλοΐας για ενήλικες γίνονται τα Σαββατοκύριακα στο κανάλι, όπως και πολλά άλλα και ενδιαφέροντα (από γιόγκα μέχρι παιδικά εργαστήρια) που θα βρείτε αναλυτικά εδώ.
Συναυλία στο ξέφωτο
Εισιτήριο δεν υπάρχει σε τίποτα. Το πάρκινγκ έχει χωρητικότητα χιλίων θέσεων και είναι κι αυτό δωρεάν. Και η Αγορά, ο ισόγειος χώρος ανάμεσα στα δύο κτίρια, φιλοξενεί, μεταξύ άλλων, το Κύπελλο του Σπύρου Λούη, από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου