Είκοσι τρεις χιλιάδες χρόνια πριν, οι κάτοικοι ενός σπηλαίου προσπάθησαν να προστατευθούν από το ψύχος ή από τα άγρια ζώα, ή και τα δύο, κατασκευάζοντας έναν λιθοσωρό. Αυτό το τεχνικό έργο είναι, όπως όλα δείχνουν, το παλαιότερο στην Ελλάδα και ίσως στον κόσμο. Και βρίσκεται στο προϊστορικό σπήλαιο της Θεόπετρας, κοντά στην Καλαμπάκα.
Η χρονολόγηση πραγματοποιήθηκε στο εργαστήριο Αρχαιομετρίας του κέντρου «Δημόκριτος» από την ερευνητική ομάδα του Ν. Ζαχαριά, επίκουρου καθηγητή του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου και του δρος Ι. Μπασιάκου, διευθυντή ερευνών του ΕΚΕΦΕ «Δημόκριτος».
Στο σπήλαιο πραγματοποιούνται ανασκαφές τα τελευταία 25 χρόνια, υπό τη διεύθυνση της δρος Νίνας Κυπαρίσση - Αποστολίκα, προϊσταμένης της Εφορείας Παλαιοανθρωπολογίας και Σπηλαιολογίας Νοτίου Ελλάδος του υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού.
Ο λιθοσωρός είχε ανακαλυφθεί κατά την ανασκαφή του 2007, μελετήθηκε συστηματικά, και αναλύθηκε με όλες τις σύγχρονες επιστημονικές μεθόδους. Κάτι που συμβαίνει συστηματικά με τα ευρήματα της συγκεκριμένης ανασκαφής, για την ερμηνεία των οποίων συνεργάζονται πολλοί επιστημονικοί κλάδοι, με πρωτοβουλία της κ. Κυπαρίσση.
Οπως σημειώνει η ίδια, το σπήλαιο της Θεόπετρας «έχει πολλές και διαφορετικές περιόδους χρήσης. Υπάρχει μια περίοδος της Μέσης Παλαιολιθικής η οποία φτάνει τα 35.000 χρόνια πριν από σήμερα, ενώ το τελευταίο όριο προς τα πίσω πιθανόν κυμαίνεται από 75 έως 100, 110 χιλιάδες χρόνια πριν ή και παλαιότερα.
Σ’ αυτή την περίοδο φαίνεται πως είχε αρκετά καλό κλίμα. Υπάρχουν εκτεταμένες φωτιές, οι οποίες χρησιμοποιούνταν από τους κατοίκους και για να μαγειρεύουν ενδεχομένως, αλλά και για να στεγνώνουν το υγρό δάπεδο, γιατί μεγάλες ποσότητες νερού έμπαιναν από έξω».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου