Αν έψαχνε κανείς θεματολογία για τη δημιουργία ενός comic, το σενάριο μιας ταινίας του Στάνλεϊ Κιούμπρικ, πόσω μάλλον του «2001: Η Οδύσσεια του Διαστήματος», σίγουρα δε θα ήταν στις πρώτες επιλογές. Σωστά; Λάθος...
Διότι μαζί με την κυκλοφορία της θρυλικής ταινίας του Κιούμπρικ στους κινηματογράφους το 1968, η μεγάλη αλυσίδα εστιατορίων και ξενοδοχείων σε Αμερική και Καναδά, Howard Johnsonʼs, αποφάσισε να εκμεταλλευτεί τη «διακριτική» παρουσία της στην ταινία (βλέπε Howard Johnsonʼs Earthlight Room στη φωτογραφία που ακολουθεί), δημιουργώντας ένα mini comic, το οποίο, ούτε λίγο ούτε πολύ, μέσα σε λίγες σελίδες, παρουσίαζε την υπόθεση ολόκληρου του φιλμ, εξηγώντας μεν κάποια δυσνόητα για τα παιδικά μυαλά σημεία αλλά παραβλέποντας, ταυτόχρονα, και τις πιο «σκοτεινές» πτυχές της ιστορίας.
Το υλικό ξέθαψε το blog «Dreams Of Space», το οποίο παρέθεσε σκαναρισμένο και το σύνολο του comic. Αν και το αποτέλεσμα θυμίζει εικαστικά το κομιξικό στυλ της εποχής (και κυρίως, τις χαρακτηριστικές σχεδιαστικές γραμμές του εξελισσόμενου – ακόμη τότε – Τζακ Κέρμπι), το ίδιο μπορεί να πει κανείς και για την υπεραπλούστευση που το χαρακτηρίζει, ενδεικτική, και πάλι, μιας εποχής που δεν επέτρεπε με κανέναν τρόπο την «παραπλάνηση» της νεολαίας.
Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι πουθενά δε γίνεται καν νύξη για τις ύποπτες (στην καλύτερη περίπτωση…) κινήσεις του υπολογιστή HAL 9000, αποδίδοντας το λόγο του εγκλωβισμού του ήρωα εκτός σκάφους σε ένα απλό… στραβοπάτημα. Επίσης, το ίδιο το τέλος της ταινίας «παθαίνει» ένα μάλλον… αισιόδοξο ρετουσάρισμα.
Το δε ηθικό δίδαγμα της ιστορίας δε βρίσκεται καθόλου κοντά στους φιλοσοφικούς προβληματισμούς του αρχικού φιλμ αλλά περιορίζεται στο γεγονός ότι το 2001 οι τεχνολογικές εξελίξεις θα είναι τόσο τρανές που, επιτέλους, τα αγόρια θα μπορούν να γίνουν πιλότοι… διαστημοπλοίων, ενώ τα χειραφετημένα (;) κορίτσια θα καταφέρουν να κατακτήσουν και το διάστημα ως… αεροσυνοδοί.
Κατά συνέπεια, το comic λειτουργεί περισσότερο ως καθρέφτης της κοινωνίας της εποχής, ενώ δεν παραβλέπει να αναπαραγάγει μερικές χαρακτηριστικές σκηνές της ταινίας. Θα είχε ενδιαφέρον να γνωρίζαμε και την άποψη του ίδιου του Κιούμπρικ για αυτό.
Το καλύτερο, όμως, θα ήταν να βλέπαμε και τις αντιδράσεις του κοινού στη διαρκή συνομιλία των δύο παιδιών, τα οποία δε σταματούν να μιλάνε κατά τη διάρκεια της προβολής! Ιεροσυλία. Και νεύρα.
Στη συνέχεια, μπορείς να δεις ολόκληρη την… οδύσσεια του διαστήματος σε comic, με τα ίδια σου τα μάτια (πατάς και πάνω στην κάθε εικόνα για μεγέθυνση, μη βγάλεις τα μάτια σου!). Αλλά… τι εννοείς «πού είναι οι συμπαθητικοί πιθηκάνθρωποι της αρχής»;
Το δε ηθικό δίδαγμα της ιστορίας δε βρίσκεται καθόλου κοντά στους φιλοσοφικούς προβληματισμούς του αρχικού φιλμ αλλά περιορίζεται στο γεγονός ότι το 2001 οι τεχνολογικές εξελίξεις θα είναι τόσο τρανές που, επιτέλους, τα αγόρια θα μπορούν να γίνουν πιλότοι… διαστημοπλοίων, ενώ τα χειραφετημένα (;) κορίτσια θα καταφέρουν να κατακτήσουν και το διάστημα ως… αεροσυνοδοί.
Κατά συνέπεια, το comic λειτουργεί περισσότερο ως καθρέφτης της κοινωνίας της εποχής, ενώ δεν παραβλέπει να αναπαραγάγει μερικές χαρακτηριστικές σκηνές της ταινίας. Θα είχε ενδιαφέρον να γνωρίζαμε και την άποψη του ίδιου του Κιούμπρικ για αυτό.
Το καλύτερο, όμως, θα ήταν να βλέπαμε και τις αντιδράσεις του κοινού στη διαρκή συνομιλία των δύο παιδιών, τα οποία δε σταματούν να μιλάνε κατά τη διάρκεια της προβολής! Ιεροσυλία. Και νεύρα.
Στη συνέχεια, μπορείς να δεις ολόκληρη την… οδύσσεια του διαστήματος σε comic, με τα ίδια σου τα μάτια (πατάς και πάνω στην κάθε εικόνα για μεγέθυνση, μη βγάλεις τα μάτια σου!). Αλλά… τι εννοείς «πού είναι οι συμπαθητικοί πιθηκάνθρωποι της αρχής»;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου