Ηταν το 1940 όταν πέθανε ο Σπύρος Λούης, έλληνας ολυμπιονίκης του Μαραθωνίου Δρόμου στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896...
Ο Σπύρος Λούης, γεννήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 1872 στο Μαρούσι της Αττικής, από φτωχή, αγροτική οικογένεια. Ο πατέρας του ήταν νερουλάς και ο νεαρός Σπύρος τον βοηθούσε κουβαλώντας το νερό. Κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας διακρίθηκε για την αντοχή του, γεγονός που εξέπληξε τους ανωτέρους του. Θρυλείται ότι έτρεξε από την Αθήνα στο Μαρούσι και τούμπαλιν για να φέρει το πηλήκιο που είχε ξεχάσει στο σπίτι του.
Εξαιτίας των αγωνιστικών του προσόντων -με την προτροπή τού διοικητού του, ταγματάρχη Παπαδιαμαντόπουλου, που ήταν και αθλητικός κριτής- πήρε μέρος στον αγώνα τού Μαραθωνίου των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας (29 Μαρτίου 1896).
Ο Λούης, έτρεξε χωρίς καμία προετοιμασία και κατόρθωσε να επικρατήσει των αντιπάλων του, με 80.000 θεατές -που είχαν κατακλύσει το Καλλιμάρμαρο- να ζητωκραυγάζουν υπέρ του.
Ο Λούης μετά τον θρίαμβό του δεν έτρεξε ποτέ ξανά κι έζησε μία ήρεμη ζωή στο Μαρούσι, εργαζόμενος ως αγρότης, κηπουρός, νερουλάς και αργότερα ως τοπικός αστυνομικός.
Την 1η Αυγούστου 1936, όταν προσκλήθηκε από τον Χίτλερ στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Βερολίνου, εμφανίστηκε ντυμένος φουστανελάς και με το χρυσό μετάλλιο στο στήθος. Φωτογραφήθηκε με τον Φύρερ και του έδωσε ένα κλαδί ελιάς ως σύμβολο της ειρήνης - που ήδη είχε αρχίσει να μπαίνει σε δοκιμασία. Ο Λούης δεν χαιρέτησε τον Αδόλφο με τον γνωστό ναζιστικό τρόπο, όπως έκαναν τα υπόλοιπα μέλη της ελληνικής αποστολής.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του τα έφερνε δύσκολα και εξαιτίας της σοβαρής ασθένειας της συζύγου του.
Πέθανε πάμπτωχος στο Μαρούσι, στις 26 Μαρτίου 1940...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου