Ένα ξεχωριστό αφιέρωμα στον ιαπωνικό κινηματογράφο διοργανώνει το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας, σε συνεργασία με το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης και την πρεσβεία της Ιαπωνίας, υπό τον τίτλο «Σπάνια Τοπία του Ιαπωνικού Κινηματογράφου: από την Παράδοση στη Νεωτερικότητα»....
Από τις 14 έως τις 20 Φεβρουαρίου, θα προβληθούν 11 ταινίες, άλλες κινηματογραφικά μεγαθήρια, και άλλες ανεξερεύνητοι θησαυροί, που, η καθεμία με το ξεχωριστό της ύφος, σφράγισαν τη διεθνή αναγνώριση της πολιτιστικής προσφοράς της Ιαπωνίας τον 20ο αιώνα.
«Τα φεστιβάλ δεν είναι πια φεστιβάλ. Ή, για να είμαι πιο ακριβής, οφείλουν να επαναπροσδιορίσουν τον εαυτό τους», δηλώνει ο Ορέστης Ανδρεαδάκης, καλλιτεχνικός διευθυντής του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας. «Οφείλουν να δραστηριοποιούνται καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς με εκδηλώσεις, αφιερώματα, ουσιαστικές παρεμβάσεις.
Οφείλουν να απαντούν στα καίρια ερωτήματα που απορρέουν από τις κοινωνικές αλλαγές. Οφείλουν να συνδιαλέγονται με όλο το φάσμα του πολιτισμικού γίγνεσθαι», αναφέρει.
Σε αυτό το πλαίσιο, το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας, εκτός από τις «Νύχτες Πρεμιέρας» του Σεπτεμβρίου, έχει δημιουργήσει το Φεστιβάλ Θερινού Κινηματογράφου της Αθήνας και «συνεχώς σχεδιάζει κι άλλες κινηματογραφικές εκδηλώσεις, όπως το αφιέρωμα αυτό στο ιαπωνικό σινεμά.
Η ιδέα ανήκει στον Μισέλ Δημόπουλο - ακούραστο "φεστιβαλάνθρωπο" και τολμηρό προγραμματιστή εξαίσιων κινηματογραφικών εικόνων - και εμείς του δώσαμε carte blanche για ένα μαγικό ταξίδι στο σινεμά της Ιαπωνίας», προσθέτει ο Ορ. Ανδρεαδάκης.
Ο πρώην διευθυντής του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, Μισέλ Δημόπουλος, αναφέρει ότι «δεν έλειψαν και στην Ελλάδα, τις προηγούμενες δεκαετίες, οι λάτρεις του ιαπωνικού κινηματογράφου και, κατά προέκταση, της ιαπωνικής κουλτούρας.
Τα τελευταία όμως χρόνια όλο και λιγόστευαν τα μεγάλα ονόματα της 7ης τέχνης από τη χώρα αυτή, αυτά που μας είχαν γοητεύσει και μας είχαν οδηγήσει σε αδιανόητα, εκθαμβωτικά μονοπάτια, και που, παρά τη γεωγραφική και πολιτιστική απόσταση, φάνταζαν να δημιουργούν οικείες όσο και βαθύτερες προσβάσεις σε θαυμαστές αφηγήσεις, ασύλληπτες τεχνοτροπίες, αλλόκοτες κοινωνικές και ηθικές προσεγγίσεις».
«Στην πορεία του ιαπωνικού κινηματογράφου, από την κυριαρχία των "στούντιο" μέχρι την κατάρρευσή της και την άνοδο του ανεξάρτητου κινηματογράφου, η αλλαγή φρουράς μοιάζει τα τελευταία χρόνια χλωμή και αβέβαιη, σχεδόν άφαντη στις οθόνες της χώρας μας.
Μόνο τα φεστιβάλ συνεχίζουν να εκπέμπουν σήματα ύπαρξης μερικών νέων δημιουργών που τεκμηριώνουν ότι κάτι δημιουργικό ακόμα κινείται στη χώρα του Ανατέλλοντος Ήλιου.
Σε αυτό το πλαίσιο, το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας, εκτός από τις «Νύχτες Πρεμιέρας» του Σεπτεμβρίου, έχει δημιουργήσει το Φεστιβάλ Θερινού Κινηματογράφου της Αθήνας και «συνεχώς σχεδιάζει κι άλλες κινηματογραφικές εκδηλώσεις, όπως το αφιέρωμα αυτό στο ιαπωνικό σινεμά.
Η ιδέα ανήκει στον Μισέλ Δημόπουλο - ακούραστο "φεστιβαλάνθρωπο" και τολμηρό προγραμματιστή εξαίσιων κινηματογραφικών εικόνων - και εμείς του δώσαμε carte blanche για ένα μαγικό ταξίδι στο σινεμά της Ιαπωνίας», προσθέτει ο Ορ. Ανδρεαδάκης.
Ο πρώην διευθυντής του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, Μισέλ Δημόπουλος, αναφέρει ότι «δεν έλειψαν και στην Ελλάδα, τις προηγούμενες δεκαετίες, οι λάτρεις του ιαπωνικού κινηματογράφου και, κατά προέκταση, της ιαπωνικής κουλτούρας.
Τα τελευταία όμως χρόνια όλο και λιγόστευαν τα μεγάλα ονόματα της 7ης τέχνης από τη χώρα αυτή, αυτά που μας είχαν γοητεύσει και μας είχαν οδηγήσει σε αδιανόητα, εκθαμβωτικά μονοπάτια, και που, παρά τη γεωγραφική και πολιτιστική απόσταση, φάνταζαν να δημιουργούν οικείες όσο και βαθύτερες προσβάσεις σε θαυμαστές αφηγήσεις, ασύλληπτες τεχνοτροπίες, αλλόκοτες κοινωνικές και ηθικές προσεγγίσεις».
«Στην πορεία του ιαπωνικού κινηματογράφου, από την κυριαρχία των "στούντιο" μέχρι την κατάρρευσή της και την άνοδο του ανεξάρτητου κινηματογράφου, η αλλαγή φρουράς μοιάζει τα τελευταία χρόνια χλωμή και αβέβαιη, σχεδόν άφαντη στις οθόνες της χώρας μας.
Μόνο τα φεστιβάλ συνεχίζουν να εκπέμπουν σήματα ύπαρξης μερικών νέων δημιουργών που τεκμηριώνουν ότι κάτι δημιουργικό ακόμα κινείται στη χώρα του Ανατέλλοντος Ήλιου.
Το πρόγραμμα προβολών στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης θα μπορούσε να θεωρηθεί ως μια προσπάθεια εναλλακτικής παρουσίασης της ιστορίας του μεταπολεμικού ιαπωνικού κινηματογράφου -με μια εξαίρεση, της προπολεμικής ταινίας του Γκόσο», προσθέτει.
Πρόγραμμα προβολών
Πέμπτη 14.2.2013
17:00 Γυναίκα της Ομίχλης (Oboroyo No Onna, 111’), Σκην: Χεινοσούκε Γκόσο, Ασπρόμαυρη, 111΄, 1936
19:30 Ιστορίες του Γκέντζι (Genji Monogatari, 124’), Σκην: Κοζαμπούρο Γιοσιμούρα, Ασπρόμαυρη, 121΄, 1951
22:30 Κολασμένα Πάθη (Yabu no naka no Kuroneko, 90’), Σκην: Κανέτο Σίντο, Ασπρόμαυρη, 90΄, 1967
Παρασκευή 15.2.2013
17:00 Ο Ηλίθιος (Hakuchi, 166’), Σκην: Ακίρα Κουροσάουα, Ασπρόμαυρη, 166΄, 1951
20:00 Η τελετή (Gishiki, 122’), Σκην: Ναγκίσα Όσιμα, Έγχρωμη, 122΄, 1971
23:00 Εϊτζινάικα (Ee Janaika, 151’), Σκην: Σοχέι Ιμαμούρα, Έγχρωμη, 151΄, 1981
Σάββατο 16.2.2013
17:00 Ζέγκεν (Zegen, 124’), Σκην: Σοχέι Ιμαμούρα, Έγχρωμη, 124΄, 1987
19:30 Πυρκαγιά (Enjo, 96’), Σκην: Κον Ιτσικάουα, Ασπρόμαυρη, 99΄, 1958
21:30 Έρωτας + Σφαγή (Erosu Purasu Gyakusatsu, 168’), Σκην: Γιοσισίγκε Γιόσιντα, Ασπρόμαυρη, 168΄, 1969
Κυριακή 17.2.2013
17:00 Το θολό ποτάμι (Doro No Kawa, 105’), Σκην: Κοχέι Ογκούρι, Ασπρόμαυρη, 105΄, 1981
19:30 Γυναίκα της ομίχλης (Oboroyo No Onna, 111’), Σκην: Χεινοσούκε Γκόσο, Ασπρόμαυρη, 111΄, 1936
21:45 Ο Ηλίθιος (Hakuchi, 166’), Σκην: Ακίρα Κουροσάουα, Ασπρόμαυρη, 166΄, 1951
Δευτέρα 18.2.2013
18:00 Οι Ιστορίες του Γκέντζι (Genji Monogatari, 124’), Σκην: Κοζαμπούρο Γιοσιμούρα, Ασπρόμαυρη, 121΄,1951
20:30 Ζέγκεν (Zegen, 124’), Σκην: Σοχέι Ιμαμούρα, Έγχρωμη, 124΄, 1987
23:00 Κολασμένα Πάθη (Yabu no naka no Kuroneko, 90’), Σκην: Κανέτο Σίντο, Ασπρόμαυρη, 90΄, 1967
Τρίτη 19.2.2013
18:00 ΕΪτζανάικα (Ei Janaika, 151’), Σκην: Σοχέι Ιμαμούρα, Έγχρωμη, 151΄, 1981
21:00 Το αγόρι (Shonen, 97’), Σκην: Ναγκίσα Όσιμα, Ασπρόμαυρη & Έγχρωμη, 97΄, 1969
Τετάρτη 20.2.2013
18:00 Έρωτας + Σφαγή (Erosu Purasu Gyakusatsu, 168’), Σκην: Γιοσισίγκε Γιόσιντα, Ασπρόμαυρη, 168΄, 1969
21:30 Το θολό Ποτάμι (Doro No Kawa, 105’), Σκην: Κοχέι Ογκούρι, Ασπρόμαυρη, 105΄, 1981
Τιμή εισιτηρίων: 3 ευρώ ανά προβολή
Πειραιώς 206, Ταύρος, Αθήνα 177 78
τηλ. 210-3418 550
Προπώληση Εισιτηρίων: στα Ταμεία του ΙΜΚ, Δευτ-Παρ: 11:00-14:00 και τα απογεύματα 1 ώρα πριν την προβολή
Αγορά με πιστωτική κάρτα: 210-3418579, Δευ-Παρ 11:00-14:00 και στην ιστοσελίδα του Ιδρύματος.
Για περισσότερες πληροφορίες απευθυνθείτε στο:
Τηλ: 210-6061413
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου