Στις 21 Μαρτίου του 1960 η αστυνομία της ρατσιστικής Νοτίου Αφρικής πυροβόλησε εν ψυχρώ κατά μιας διαδήλωσης φοιτητών στην πόλη Σάρπβιλ, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους 70 άνθρωποι.
Οι νεαροί διαδηλωτές διαμαρτύρονταν ειρηνικά κατά των νόμων του Απαρτχάιντ, που είχε επιβάλλει το καθεστώς της λευκής μειοψηφίας στη χώρα, εφαρμόζοντας τη θεωρία της ανισότητας ανάμεσα στις φυλές.
Η Σφαγή του Σαρπβιλ
Ήταν 21 Μαρτίου του 1960, όταν μία ομάδα μαύρων, που αποτελούσαν το
90% του πληθυσμού της Νότιας Αφρικής, αποφάσισε να διαμαρτυρηθεί
διαδηλώνοντας στους δρόμους, ζητώντας ίσα δικαιώματα.
Νωρίς το πρωί ένα
πλήθος από 5.000 έως 7.000 ανθρώπους, άρχισε να κατευθύνεται προς το
αστυνομικό τμήμα του Σάρπβιλ. Μέχρι τις 10, το πλήθος αριθμούσε πλέον
τους 19.000 ανθρώπους περίπου.
Η αστυνομία δεν πιάστηκε εξαπίνης, ωστόσο
οι δυνάμεις της ήταν ελάχιστες. Μόλις μερικές δεκάδες νεαροί άνδρες,
που προ ολίγων μηνών είχαν ολοκληρώσει την εκπαίδευσή τους.
Ο διοικητής του Αστυνομικού τμήματος του Σάρπβιλ, υποστήριξε πως «η νοοτροπία των ιθαγενών δεν τους επιτρέπει να συγκεντρώνονται ειρηνικά. Για αυτούς οι συγκεντρώσεις ισούνται με βιαιοπραγίες».
Από εκεί και πέρα ξεκίνησε η αρχή τού τέλους για το Άπαρτχαϊντ.
Μπορεί να κράτησε για άλλα 30 χρόνια σχεδόν, όμως κάθε χρόνος που
περνούσε, γινόταν όλο και πιο αντιληπτό στην λευκή μειοψηφία πως δεν
μπορούσε να διοικεί δεσποτικά σχεδόν το 90% του πληθυσμού της χώρας στην
οποία έμενε. Χρόνο με τον χρόνο προσπάθησαν να γίνουν πολλές
μεταρρυθμίσεις έτσι ώστε το καθεστώς να «μαλακώσει» και να περιοριστούν
οι εσωτερικές αντιδράσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου