Το ημερολόγιο έδειχνε 15 Μαρτίου του 1975, όταν ο Αριστοτέλης Ωνάσης «έφυγε» για πάντα από την ζωή.
Ο θάνατός του πριν από 40 χρόνια έκανε τον γύρο του κόσμου, καθώς ήταν ένας από τους σπουδαιότερους Έλληνες και ένας από τους πλουσιότερους ανθρώπους του πλανήτη...
Η ζωή του Έλληνα μεγιστάνα δεν ήταν πάντα στρωμένη με ροδοπέταλα. Γεννήθηκε στις 15 Ιανουαρίου του 1906 στη Σμύρνη, σε σχετικά εύπορη για την εποχή εκείνη οικογένεια. Ήταν το δεύτερο παιδί των γονιών του. Είχε προηγηθεί η Άρτεμις, δυο χρόνια πριν.
Ο πατέρας του Σωκράτης Ωνάσης ήταν ένας από τους πλουσιότερους καπνέμπορους και επιχειρηματίες της Σμύρνης. Η μητέρα του Πηνελόπη Δολόγλου παντρεύτηκε στα 17 της χρόνια, αλλά πέθανε νέα στα 33 της. Έξι μήνες μετά, ο πατέρας του ξαναπαντρεύτηκε την Ελένη, από την οποία ο Αριστοτέλης απέκτησε δύο αδελφές, τη Μερόπη και την Καλλιρρόη.
Με την Μικρασιατική καταστροφή, ο πατέρας του βρέθηκε στη φυλακή. Η επιχείρησή τους περιήλθε στα χέρια των Τούρκων και η αποθήκη τους κάηκε. Μην έχοντας άλλη επιλογή, ο Αριστοτέλης αποφάσισε να ξενιτευτεί στην Αργεντινή για να αναζητήσει μια καλύτερη τύχη για εκείνον και την οικογένειά του.
Η αρχή της νέας του ζωής στο Μπουένος Αϊρες, ήταν αρκετά δύσκολη, με τον Ωνάση να κάνει διάφορες δουλειές του «ποδαριού» όπως αυτή του λαντζιέρη και του νυχτοφύλακα, μέχρι να προσληφθεί ως νυκτερινός τηλεφωνητής από την Βρετανική Τηλεφωνική Εταιρεία. Εκεί εκμεταλλευόμενος συνομιλίες που κρυφάκουγε, αποφάσισε να ιδρύσει μια μικρή επιχείρηση εισαγωγής καπνού και κατασκευής τσιγάρων, με τον πατέρα του να τον βοηθά στέλνοντάς του καπνό -πολλές φορές λαθραίο- από την Τουρκία.
Το 1932 αγόρασε το πρώτο του πλοίο, το οποίο ονόμασε Καλλιρόη προς τιμήν της αδελφής του. Πολύ γρήγορα ο Ωνάσης, χάρη στο ιδιοφυές επιχειρηματικό του ταλέντο, αναδείχθηκε σε έναν από τους μεγαλύτερους εφοπλιστές του κόσμου, κυρίως στον τομέα των πετρελαιοφόρων. Παρήγγειλε το πρώτο τάνκερ στον κόσμο, 15.000 τόνων, και το ονόμασε «ΑΡΙΣΤΟΝ». Η άνοδος της ναυτιλίας ήταν αλματώδης και ο Ωνάσης αγόραζε διαρκώς νέα μεγαλύτερα τάνκερ. Οι πρακτικές του δεν ήταν πάντα έντιμες:
Υπέγραφε μεταφορές κάρβουνου με πλοία που δεν είχε, μεταφορές πετρελαίου με πλοία που ακόμα δεν είχαν ναυπηγηθεί, με τις μεγαλύτερες εταιρείες πετρελαίου όπως η Μόμπιλ, η Σοκόνι και η Τεξάκο, να προτιμούν να υπογράφουν μακροπρόθεσμα σταθερά συμβόλαια μαζί του, παρά να «πονοκεφαλιάζουν» με άλλους. Το όνομά του έγινε συνώνυμο του μύθου όχι μόνο στους οικονομικούς κύκλους της παγκόσμιας κοινότητας αλλά και μεταξύ των απλών ανθρώπων.
Υπέγραφε μεταφορές κάρβουνου με πλοία που δεν είχε, μεταφορές πετρελαίου με πλοία που ακόμα δεν είχαν ναυπηγηθεί, με τις μεγαλύτερες εταιρείες πετρελαίου όπως η Μόμπιλ, η Σοκόνι και η Τεξάκο, να προτιμούν να υπογράφουν μακροπρόθεσμα σταθερά συμβόλαια μαζί του, παρά να «πονοκεφαλιάζουν» με άλλους. Το όνομά του έγινε συνώνυμο του μύθου όχι μόνο στους οικονομικούς κύκλους της παγκόσμιας κοινότητας αλλά και μεταξύ των απλών ανθρώπων.
Το 1956, ο Αριστοτέλης Ωνάσης αγόρασε από το ελληνικό Δημόσιο το προνόμιο εκμετάλλευσης των Ελληνικών Αεροπορικών Συγκοινωνιών και ίδρυσε την Ολυμπιακή Αεροπορία. Η εταιρεία ξεκίνησε τη λειτουργία της στις 6 Απριλίου 1957, με προδιαγραφές εξυπηρέτησης επιβατών που σήμερα θεωρούνται αδιανόητες λόγω κόστους. Πολύ γρήγορα άνοιξε τα φτερά της στις πέντε ηπείρους και αναδείχθηκε σε μία από τις ασφαλέστερες αεροπορικές εταιρείες στον κόσμο.
Στα τέλη του 1974 ο Ωνάσης κατήγγειλε τη σύμβαση με το ελληνικό Δημόσιο και στις 4 Αυγούστου1975, μετά τον θάνατό του, η Ολυμπιακή Αεροπορία μεταβιβάστηκε στο ελληνικό Δημόσιο. Το 1963, ο Ωνάσης αγόρασε τον Σκορπιό, ένα μικρό, άγονο και άνυδρο νησί στο Ιόνιο. Φύτεψε χιλιάδες δέντρα και φυτά, έκτισε μικρούς ξενώνες και το μεταμόρφωσε σε ένα μικρό επίγειο παράδεισο. Εκεί συνήθιζε να περνά κάποιες μέρες των διακοπών του συντροφιά με διάσημους φίλους του, προβάλλοντας έτσι την Ελλάδα στα πέρατα της γης.
Στα τέλη του 1974 ο Ωνάσης κατήγγειλε τη σύμβαση με το ελληνικό Δημόσιο και στις 4 Αυγούστου1975, μετά τον θάνατό του, η Ολυμπιακή Αεροπορία μεταβιβάστηκε στο ελληνικό Δημόσιο. Το 1963, ο Ωνάσης αγόρασε τον Σκορπιό, ένα μικρό, άγονο και άνυδρο νησί στο Ιόνιο. Φύτεψε χιλιάδες δέντρα και φυτά, έκτισε μικρούς ξενώνες και το μεταμόρφωσε σε ένα μικρό επίγειο παράδεισο. Εκεί συνήθιζε να περνά κάποιες μέρες των διακοπών του συντροφιά με διάσημους φίλους του, προβάλλοντας έτσι την Ελλάδα στα πέρατα της γης.
Στο πλευρό του στάθηκαν κάποιες από τις αστραφτερότερες γυναίκες της εποχής του. Η μητέρα των παιδιών του Τίνα Λιβανού, η μεγάλη Μαρία Κάλλας αλλά και η Tζάκι Κένεντι-Ωνάση.
Το 1973 δέχτηκε ένα σκληρό χτύπημα από την μοίρα, αφού έχασε σε αεροπορικό δυστύχημα τον μονάκριβο γιο του, Αλέξανδρο.
Αυτό το γεγονός τον «τσάκισε» με αποτέλεσμα να παραδοθεί άνευ όρων στην ασθένεια που του χτύπησε την πόρτα, την Μυοπάθεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου