Η «Ιλιάδα», το αρχαιοελληνικό έπος του τρωικού κύκλου, είναι η απαρχή της αρχαίας ελληνικής γραμματείας και η βάση της νεότερης ευρωπαϊκής λογοτεχνίας....
Δεκαπέντε ηθοποιοί-σύγχρονοι ραψωδοί, υπό την καθοδήγηση του Στάθη Λιβαθινού, αφηγούνται το συνταρακτικό αυτό αρχαίο έπος, μέσα από το οποίο αναδύεται όλη η σύγχρονη Ελλάδα.
Πρόκειται για έργο απαράμιλλης λογοτεχνικής δύναμης και αισθητικής ωριμότητας που απασχολεί χρόνια τώρα τον σκηνοθέτη Στάθη Λιβαθινό.
«Ο Ομηρος περιέχει όλους τους κόσμους που μπορεί να ποθήσει ο ανθρώπινος νους και η ανθρώπινη ψυχή», υπογραμμίζει αναγνωρίζοντας το μεγαλείο του ομηρικού έργου.
Η ομηρική «Ιλιάδα» παρουσιάζεται πρώτη φορά ολόκληρη στο σύγχρονο θέατρο, στη βραβευμένη μετάφραση του Δ. Ν. Μαρωνίτη, από σήμερα έως και το Σάββατο, στην «Πειραιώς 260» (Χώρος Δ'), στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών (σε συμπαραγωγή με την Polyplanity Productions).
Δεκαπέντε ηθοποιοί-σύγχρονοι ραψωδοί, υπό την καθοδήγηση του Στάθη Λιβαθινού, αφηγούνται το συνταρακτικό αυτό αρχαίο έπος, μέσα από το οποίο αναδύεται όλη η σύγχρονη Ελλάδα. «Δαμάζουν» την ιστορία του πιο βίαιου πολέμου όλων των εποχών και μετατρέπουν το εμπνευσμένο αυτό κείμενο σε μια σειρά από ποιητικές εικόνες σκληρές, αλλά και τρυφερές, με μια απολύτως σύγχρονη θεματική.
Πώς αντιλαμβάνεται ο σύγχρονος άνθρωπος τον πόλεμο και πώς τη θέση
του στην εμφύλια σύγκρουση; Τι είναι σήμερα ηρωισμός και ποιος θεωρείται
ήρωας; Πώς υπερασπιζόμαστε την εξουσία και πώς αντέχουμε την απώλεια;
Με ποιον τρόπο διαχειριζόμαστε τον θυμό, την αγάπη, τον νόστο; Γιατί η
εμφύλια σύγκρουση αποδείχθηκε τόσο ελληνικό φαινόμενο; Πόση καταστροφή
και πόσο θυμό μπορεί να αντέξει ο άνθρωπος; Είναι μερικά από τα
ερωτήματα που θέτει το κείμενο και η παράσταση φιλοδοξεί να απαντήσει.
«Η εποχή θέλει Ιλιάδα. Είναι ένα εκρηκτικά σύγχρονο κείμενο που εκπλήσσει με την ευρηματικότητα και το βάθος του. Η επικαιρότητα της σκέψης του Ομήρου είναι φοβερή. Παραβαίνει όλους τους κανόνες πριν καν εφευρεθούν».
Στο έπος του Ομήρου δεν υπάρχει ούτε νικητής ούτε νικημένος. Είναι η συνομιλία δύο γενεών. Του θυμωμένου ήρωα Αχιλλέα, αυτού του αψίκορου νεαρού και του σοφού πατέρα Πριάμου και το πώς δυο γενιές μπορούν να συμφιλιωθούν έστω για λίγο. Η οργή, η αγανάκτηση, ο θυμός είναι ένα μοντέλο ύπαρξης καταδικασμένο να τελειώσει στην κατανόηση και τη συγχώρεση.
Επειτα από πρόβες εννέα μηνών ο Στάθης Λιβαθινός παρουσιάζει μια εργασία σε εξέλιξη που μεταφέρει μέσα της την αμφιβολία γύρω από το αν η θεατρική γλώσσα που δοκιμάζει έχει να πει κάτι περισσότερο για την «Ιλιάδα». Στην «Ιλιάδα» είναι βασικό να «καταλάβεις πόσα θα μπορούσες να είχες πει, αλλά δεν κατάφερες. Η παράσταση εξερευνά κάποιες συγκεκριμένες πλευρές του κειμένου, πάντα σε σχέση με την εποχή... Ο Ομηρος δημιουργεί ένα ολόκληρο ποιητικό συμβάν για να πει μια ιστορία και αυτή η ιστορία είναι τόσο απλή όσο και μεγαλειώδης».
Στην παράσταση παρόλο που υπάρχουν πάρα πολλά «ερευνητικά στοιχεία», δεν θα θυσιάζει, όπως δεν το έχει κάνει μέχρι τώρα, την ουσία. «Δεν σκοπεύω να μην αφηγηθώ τον μύθο για χάρη οποιασδήποτε άλλης παράπλευρης ερευνητικής κατάστασης. Το στοίχημα σήμερα είναι να πεις τον μύθο, να αφηγηθείς αυτήν την ιστορία με ένα τέτοιο τρόπο που να μπορεί να αγγίξει, να γίνει κατανοητή και να συγκινήσει».
Η μετάφραση είναι του Δημήτρη Μαρωνίτη, η σκηνοθεσία του Στάθη Λιβαθινού, η σκηνική διασκευή και επεξεργασία των Στάθη Λιβαθινού, Ελσας Ανδριανού, με τη συνεργασία των ηθοποιών της παράστασης. Σύμβουλος για τη δραματουργία ο Στρατής Πασχάλης.
Τα σκηνικά-κοστούμια φιλοτέχνησε η Ελένη Μανωλοπούλου και τη μουσική έγραψε ο Λάμπρος Πηγούνης. Κινησιολογική προετοιμασία και πολεμικές τέχνες Σι Μιάο Τζιε Μάχιμος Μοναχός Σαολίν.
Παίζουν οι: Λευτέρης Αγγελάκης, Αργυρώ Ανανιάδου, Βασίλης Ανδρέου, Δημήτρης Ημελλος, Νίκος Καρδώνης, Νεφέλη Κουρή, Γεράσιμος Μιχελής, Διονύσης Μπουλάς, Γιάννης Παναγόπουλος, Μαρία Σαββίδου, Χρήστος Σούγαρης, Αρης Τρουπάκης, Αμαλία Τσεκούρα, Γιώργος Τσιαντούλας, Γιώργος Χριστοδούλου. Κρουστά: Μανούσος Κλαπάκης.
Πρόκειται για έργο απαράμιλλης λογοτεχνικής δύναμης και αισθητικής ωριμότητας που απασχολεί χρόνια τώρα τον σκηνοθέτη Στάθη Λιβαθινό.
«Ο Ομηρος περιέχει όλους τους κόσμους που μπορεί να ποθήσει ο ανθρώπινος νους και η ανθρώπινη ψυχή», υπογραμμίζει αναγνωρίζοντας το μεγαλείο του ομηρικού έργου.
Η ομηρική «Ιλιάδα» παρουσιάζεται πρώτη φορά ολόκληρη στο σύγχρονο θέατρο, στη βραβευμένη μετάφραση του Δ. Ν. Μαρωνίτη, από σήμερα έως και το Σάββατο, στην «Πειραιώς 260» (Χώρος Δ'), στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών (σε συμπαραγωγή με την Polyplanity Productions).
Δεκαπέντε ηθοποιοί-σύγχρονοι ραψωδοί, υπό την καθοδήγηση του Στάθη Λιβαθινού, αφηγούνται το συνταρακτικό αυτό αρχαίο έπος, μέσα από το οποίο αναδύεται όλη η σύγχρονη Ελλάδα. «Δαμάζουν» την ιστορία του πιο βίαιου πολέμου όλων των εποχών και μετατρέπουν το εμπνευσμένο αυτό κείμενο σε μια σειρά από ποιητικές εικόνες σκληρές, αλλά και τρυφερές, με μια απολύτως σύγχρονη θεματική.
«Η εποχή θέλει Ιλιάδα. Είναι ένα εκρηκτικά σύγχρονο κείμενο που εκπλήσσει με την ευρηματικότητα και το βάθος του. Η επικαιρότητα της σκέψης του Ομήρου είναι φοβερή. Παραβαίνει όλους τους κανόνες πριν καν εφευρεθούν».
Στο έπος του Ομήρου δεν υπάρχει ούτε νικητής ούτε νικημένος. Είναι η συνομιλία δύο γενεών. Του θυμωμένου ήρωα Αχιλλέα, αυτού του αψίκορου νεαρού και του σοφού πατέρα Πριάμου και το πώς δυο γενιές μπορούν να συμφιλιωθούν έστω για λίγο. Η οργή, η αγανάκτηση, ο θυμός είναι ένα μοντέλο ύπαρξης καταδικασμένο να τελειώσει στην κατανόηση και τη συγχώρεση.
Επειτα από πρόβες εννέα μηνών ο Στάθης Λιβαθινός παρουσιάζει μια εργασία σε εξέλιξη που μεταφέρει μέσα της την αμφιβολία γύρω από το αν η θεατρική γλώσσα που δοκιμάζει έχει να πει κάτι περισσότερο για την «Ιλιάδα». Στην «Ιλιάδα» είναι βασικό να «καταλάβεις πόσα θα μπορούσες να είχες πει, αλλά δεν κατάφερες. Η παράσταση εξερευνά κάποιες συγκεκριμένες πλευρές του κειμένου, πάντα σε σχέση με την εποχή... Ο Ομηρος δημιουργεί ένα ολόκληρο ποιητικό συμβάν για να πει μια ιστορία και αυτή η ιστορία είναι τόσο απλή όσο και μεγαλειώδης».
Στην παράσταση παρόλο που υπάρχουν πάρα πολλά «ερευνητικά στοιχεία», δεν θα θυσιάζει, όπως δεν το έχει κάνει μέχρι τώρα, την ουσία. «Δεν σκοπεύω να μην αφηγηθώ τον μύθο για χάρη οποιασδήποτε άλλης παράπλευρης ερευνητικής κατάστασης. Το στοίχημα σήμερα είναι να πεις τον μύθο, να αφηγηθείς αυτήν την ιστορία με ένα τέτοιο τρόπο που να μπορεί να αγγίξει, να γίνει κατανοητή και να συγκινήσει».
Η μετάφραση είναι του Δημήτρη Μαρωνίτη, η σκηνοθεσία του Στάθη Λιβαθινού, η σκηνική διασκευή και επεξεργασία των Στάθη Λιβαθινού, Ελσας Ανδριανού, με τη συνεργασία των ηθοποιών της παράστασης. Σύμβουλος για τη δραματουργία ο Στρατής Πασχάλης.
Τα σκηνικά-κοστούμια φιλοτέχνησε η Ελένη Μανωλοπούλου και τη μουσική έγραψε ο Λάμπρος Πηγούνης. Κινησιολογική προετοιμασία και πολεμικές τέχνες Σι Μιάο Τζιε Μάχιμος Μοναχός Σαολίν.
Παίζουν οι: Λευτέρης Αγγελάκης, Αργυρώ Ανανιάδου, Βασίλης Ανδρέου, Δημήτρης Ημελλος, Νίκος Καρδώνης, Νεφέλη Κουρή, Γεράσιμος Μιχελής, Διονύσης Μπουλάς, Γιάννης Παναγόπουλος, Μαρία Σαββίδου, Χρήστος Σούγαρης, Αρης Τρουπάκης, Αμαλία Τσεκούρα, Γιώργος Τσιαντούλας, Γιώργος Χριστοδούλου. Κρουστά: Μανούσος Κλαπάκης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου